Tradycyjnie 14 dzień września obchodzony jest uroczyście we wspólnocie szkoły Collegium Marianum. Wiąże się on z uroczystością Podwyższenia Krzyża Świętego przeżywaną w szkolnej kaplicy oraz z uroczystym rozpoczęciem nowego roku szkolnego.

O godz. 10.00 świętowanie rozpoczęliśmy Mszą świętą sprawowaną przez J.E. Ks. Bpa Wiesława Śmigla. W słowie wprowadzającym do liturgii Ks. Biskup wspomniał, że początek każdego dzieła, wielkiego działa zawierzamy Panu Bogu, bowiem jeśli domu Pan nie zbuduje, na próżno się trudzą ci, którzy go wznoszą (Ps 127).

W okolicznościowym kazaniu usłyszeliśmy, że szkoła ma swój program, swojego patrona, zasady, ducha. Szkoła to szczególna wspólnota formacyjna; każda ma coś istotnego, coś, co ją wyróżnia. Collegium Marianum wyróżnia nie tylko jej charakter katolicki, ale także wielka historia i tradycja, wychowanie w duchu chrześcijańskim i w polskości, o czym świadczy to, że trudnych czasach w tej szkole żyła Polska w języku, duchu i wierze.

 

Dzisiejsza uroczystość wyznacza program szkoły. Program wpisany w krzyż Zbawiciela. Wielki kompozytor Ludwik van Beethoven powiedział: Krzyże w życiu pełnią podobną rolę jak krzyżyki w muzyce: podwyższają. Krzyże podwyższają, sprawiają, że człowiek staje się lepszy, odwołują do prawdy o zbawieniu, odkupieniu. Dzisiejszy fragment z Ewangelii to urywek rozmowy Jezusa z Nikodemem, w której Pan Jezus nawiązuje do wywyższenia przez Mojżesza węża na pustyni. Krzyż nie tylko jawi sie jako znak cierpienia, męki, jako metafora ludzkiego życia. Krzyż to życie. Kiedy pierwsi ludzie w raju zniszczyli boską harmonię, stali się słabi. Bóg zaczyna przygotowywać ludzkość, naród wybrany do przyjęcia drzewa życia.Izraelici na pustyni sprowadzili na siebie plagę węży, w których widzimy ludzkie słabości, to wszystko, co nas zabija, niszczy. Wąż wywyższony przez Mojżesza jest zapowiedzią tego, co ma ujawnić się w pełni. Kto spojrzał na węża z wiarą w Boga, był ocalony. Ta zapowiedź w pełni wypełniła się w Jezusie, gdy On przyjął nasze słabości, cierpienia i na krzyżu nas odkupił. Krzyż jest więc także znakiem zbawienia, miłości, poświęcenia.

Gdy w historii próbowano walczyć z zasadami chrześcijaństwa, z Kościołem, to najpierw zwracano się przeciwko krzyżowi. Krzyż był postrzegany jako przedmio, który przeszkadza. Tymczasem w nim widzimy uniwersalizm zasad. Były momenty, w których musieliśmy bronić krzyża: zabory, okupacja, komunizm. Wielkiej rehabilitacji krzyża dokonał św. Jan Paweł II w Warszawie w 1979 r., kiedy stanął pod olbrzymim krzyżem. Pod tym krzyżem była obecna także Matka w jasnogórskim wizerunku. Nie można nas, Polaków zrozumieć bez krzyża.W tym samym roku episkopat Polski apelował, by przywrócić krzyże w przestrzeni naszego życia. Dwa wydarzenia warto odnotować: obronę krzyża przez uczniów, nauczycieli i rodziców w Miętnem i Włoszczowej, kiedy do walki wezwano ZOMO i Milicję. Władze w krzyżu widziały coś, co zakłóca neutralność budynków szkoły. Z wydarzeń w Miętnem i Włoszczowej pozostały zapisany pamiętne słowa, słowa piosenki:

Nie zdejmę Krzyża z mojej ściany
Za żadne skarby świata,
Bo na nim Jezus ukochany
Grzeszników z niebem brata.

Nie zdejmę Krzyża z mego serca,
Choćby mi umrzeć trzeba, Choćby mi groził kat, morderca,
Bo Krzyż to klucz do nieba.

Nie zdejmę Krzyża z mojej duszy,
Nie wyrwę go z sumienia,
Bo Krzyż szatana wniwecz kruszy,
Bo Krzyż to znak zbawienia.

A gdy zobaczę w poniewierce
Jezusa Krzyż i ranę,
Która otwiera Jego Serce,
W obronie Krzyża stanę.

Krzyż na zewnątrz jest wyznaniem naszej wiary. Krzyż w sercu jest osobistym przylgnięciem do Jezusa.

Na zakończenie kazania Ks. Biskup życzył sukcesu wychowawczego, aby uczniowie w sercu postawili krzyż, odwołujący się do prawdy, miłości i wiary.

Kolejna część uroczystości odbywała się na sali sportowej. Po pozdrowieniu przybyłych gości przez ks. dyrektora Arkadiusza Ćwiklińskiego, prefekt ks. Wiesław Szuca zaprezentował sprawozdanie z życia szkoły w minionym roku. Mowa była o sukcesach intelektualnych, o formacji duchowej, o budowaniu wzajemnych relacji przez wycieczki, wyjazdy oraz warsztaty.

Uroczystą przysięgę złożyli uczniowie klasy pierwszej, którym szkolne tarcze wręczył Ks. Biskup Wiesław wraz z Ks. Dyrektorem.