Czas Bożego Narodzenia, to moment, w którym rzeczywistość nieba zespala się z rzeczywistością ziemi. Bóg staje się człowiekiem, a człowiek czystego serca odkrywa Boga.
W te dni gromadzimy się przy rodzinnym stole, świętując Wcielenie Bożego Słowa, składając sobie życzenia, dzieląc się doświadczeniem i wspomnieniami. Jednoczy nas także stół Eucharystii, gdzie podczas Mszy świętej opłatek staje się Ciałem Chrystusa, a wino Jego Krwią.
W szkolnej wspólnocie 22 grudnia zebraliśmy się w refektarzu, by przeżyć świąteczną radość. Klasa pierwsza ze swoim wychowawcą zaprezentowała bożonarodzeniową miniaturę teatralną. W niej wadzący się politycy rozpatrywali projekt nowej ustawy o oddzieleniu duszy od ciała. W pewnym momencie program został przerwany, by zakomunikować widzom, że w Betlejem narodził się Jezus. Wniesiono Dziecko do studia, a Ono skupiało swoją uwagę na sobie, płaczem przypominając o swojej obecności.
Następnie były życzenia, życzenia i życzenia, łamanie się opłatkiem i radosne śpiewy kolęd. Szkolna kuchnia uraczyła nas świątecznymi smakołykami - był barszcz, pierogi, sałatka, ryba, był także makowiec.
Podczas spotkania swój talent pisarski odkrył przed nami p. Leszek, który na obecne święta ułożył kolędę (do melodii Pójdźmy wszyscy do stajenki):
Pierwsza gwiazda swoim blaskiem
Piękną głosi nam nowinę,
Że w Betlejem, w lichej szopie
Maria powiła Dziecinę.
Siankiem żłobek wymościła,
Żeby miękko Dziecię miało.
Siankiem również Je okryła,
Żeby z zimna nie płakało.
Święty Józef przy żłobeczku
Wspiera Marię silną ręką.
Pastuszkowie zaś w kąciku
Nucą piosnkę cichuteńko.
Krowy, owce i osiłek
Stoją przy Dzieciny boku
I pilnują, żeby miało
W tej stajence święty spokój.
Wszak Dziecina w tym żłobeczku
Choć tak drobna i maleńka
zeszła do nas tu na ziemię,
Żebyś człecze się nie lękał.
To sam Pan Bóg zesłał Syna,
Swego Syna Jedynego,
By nam pomógł tu na ziemi
Znaleźć drogę wprost do Niego.
Więc się cieszmy dzisiaj wszyscy,
Wszyscy Gloria Mu śpiewajmy.
Wielką radość i nadzieję
Wszemu światu ogłaszajmy.
